Wie herinnert zich niet zo’n warme zomerdag aan het strand? Al dat zand tussen je tenen. Die prachtige veelkleurige schelpen. Het water dat opkomt en altijd weer het kasteel zal meenemen het water in, vergeefse burcht op zand gebouwd. Een kind, een emmertje, een schepje. Hoe snel is dat voorbij gegaan?
We hadden deze zomer Oekraïners met twee kindjes van 6 te gast, en ze wilden maar een ding: ‘naar the beach’. Zij maken nu hun eigen dromen.
Vanuit ons raam zien we de schepen voorbijgaan. Loodsen klimmen aan boord om de enorme gevaartes te behoeden voor vastlopen op de steeds veranderende zandbanken.
We kunnen allemaal een loods gebruiken nu en dan.